Allerhande informatie over voeding wordt verspreid via de media. Naast feiten worden ook fabels verteld. De wijze waarop wij ons voeden is de laatste tientallen jaren grondig gewijzigd: een overvloed in het aanbod, nieuwe levensmiddelen op de markt door globalisatie, een tendens tot gelijkvormigheid van de smaak, mensen gaan vaker buitenshuis eten en kopen meer kant-en-klare voeding, nieuwe voedingsgewoonten zoals vegetarisme, veganisme, paleovoeding, rauwkostvoeding.

Vanuit wetenschappelijk standpunt is het verband tussen voeding en gezondheid beter gekend. Voeding is en blijft een basisbehoefte voor de mens. Voedselzekerheid en -beschikbaarheid blijft een belangrijk gegeven zowel in onze samenleving als in ontwikkelingslanden. De kwaliteit van voeding omvat de voedingswaarde, voedsel-veiligheid, voedselintegriteit, sensorische eigenschappen, gebruiks-vriendelijkheid, het imago en de prijs.

In deze uiteenzetting worden vooral de aspecten voedselveiligheid, voedingswaarde en voedselintegriteit belicht. Voedselveiligheid omvat de aanwezigheid van componenten die de gezondheid kunnen schaden, ofwel van chemische, biologische, fysische of allergene aard. De principes van voedselveiligheid worden kort toegelicht met enkele belangrijke voorbeelden over kwik, mycotoxines, pesticiden, salmonella en campylobacter.

De additieven of toevoegsels (E-nummers) zijn doorgaans minder problematisch dan verondersteld, op enkele uitzonderingen na. Additieven verschillen fundamenteel van de contaminanten of ongewenste componenten in voeding. Er is een toenemende belangstelling voor een additievenvrije voeding (clean label).

Verder wordt ook de voedingswaarde besproken met de nadruk op gezondheidswinst, die bereikt wordt bij opvolging van de adviezen en die als basis geldt. Tegenwoordig worden voedingsadviezen vooral gegeven voor de totaliteit van de bevolking per leeftijdsgroep. Advies op maat of gepersonaliseerd voedingsadvies zal ongetwijfeld een belangrijker aandeel krijgen. Er zijn gebieden waar dit duidelijk reeds het geval is zoals bij allergieën of intoleranties, bij ziektepatronen, bij sport en bij zware inspanning. De op maat gemaakte adviezen zijn onderwerp van veel onderzoek en ontwikkeling.

Ten slotte wordt kort aandacht besteed aan de voedselintegriteit evenals aan het verband tussen voeding en gedrag en wordt een antwoord gegeven op de vraag: is het in onze samenleving mogelijk om zich op een gezonde en evenwichtige manier te voeden?

Andre HUYGHEBAERT (°Woumen-Diksmuide op 23-07-1938) is bio-ingenieur scheikunde, doctoreerde in de toegepaste biologische wetenschappen en behaalde een aggregaat hoger onderwijs in de levensmiddelenchemie en -technologie (met studieverblijven in Zweden, Duitsland, Frankrijk en Verenigd Koninkrijk).

Zijn academische loopbaan aan de UGent evolueerde van assistent tot gewoon hoogleraar in het vakgebied levensmiddelenchemie en -technologie aan de faculteit bio-ingenieurswetenschappen en decaan van de faculteit van 1994 tot 1998. Hij is emeritus professor sinds 1 oktober 2003.

Hij was gastprofessor aan verschillende buitenlandse universiteiten in het kader van ontwikkelingssamenwerking en Europese onderwijs-projecten en titularis van de Franqui leerstoel in UCL Louvain-la-Neuve in 2002.

Tevens was hij voorzitter van het Wetenschappelijk Comité van het Federaal Voedselagentschap FAVV (2001-2013), lid van de Hoge Gezondheidsraad, expert Bioveiligheidsraad met als onderzoeks-domein de kwaliteit van voeding. Hij is gehuwd met Christine (Kris) Delrue en samen hebben ze twee kinderen en zes kleinkinderen.

Comments are closed.